مواد متخلخل
هدایتی سازه‌های متخلخل نوآورانه‌ای را طراحی و با استفاده از روش‌های مختلف تولید افزایشی (AM) مانند ذوب انتخابی با لیزر (SLM)، مدلسازی رسوب ذوبی (FDM) و استریولیتوگرافی (SLA) تولید کرده است. وی راه‌حل‌های نظری برای پاسخ مکانیکی سازه‌های متخلخل تولیدشده به روش افزایشی با توپولوژی‌های مختلف ارائه داده است. هدف اصلی در پژوهش‌های او، دستیابی به بهترین طرح‌های ریزساختاری برای تولید مواد متخلخل با ویژگی‌های مکانیکی استاتیک موردنیاز، دوام بالا در برابر خستگی و تراوایی کافی برای باززایی و عروق‌زایی بافت است. رضا همچنین تجربه‌ای در زمینه مواد متخلخل پیوسته-همراه ترکیبی، تحلیل چقرمگی شکست و مقاومت در برابر آسیب در مواد متخلخل AM، و مدلسازی چندمقیاسی گسترش آسیب خستگی در مواد متخلخل کسب کرده است
(ب) سازه‌های متخلخل تولیدشده به روش ذوب انتخابی لیزری (SLM) پر شده با مواد پلیمری مختلف [خواندن مقاله]
(ج) ایمپلنت متخلخل تولیدشده به روش ذوب انتخابی لیزری
(ط) رفتار مکانیکی خستگی و شبه‌استاتیک زیست‌مواد متخلخل تخریب‌پذیر بر پایه آلیاژهای منیزیم [خواندن مقاله]
(ی) اثرات مجزا و تعدیل‌شده توپولوژی و نوع ماده بر خواص مکانیکی زیست‌مواد متخلخل تولیدشده به روش افزایشی [خواندن مقاله]
(ل) خردشدگی سازه‌های شبکه‌ای سلول‌بسته بر اساس سلول‌های واحد کلوین، وایر-فلان، رمبیکوبوکتاهدرون، هشت‌وجهی و مکعب ناقص [خواندن مقاله]
